ATEŞ BÖCEĞİ, PORTAKAL ÇİÇEĞİ

tül kanatlı ateş böcekleri kızıl turuncu saçlarına konmuş, piyanosu önünde derin nefesler alıp veriyor tüy kadar hafif tori amos... kolay değil hem yazıp hem yaşaması, hem söyleyip hem çalması, ama her nefeste yeniden içine dalıyor bu peri kızı...

tori, soyadıyla hitap etmesi gereksizlerden, o kadar sizden hikayeleri var ki yolda görseniz hal hatır sorabileceklerinizden. kate bush'a benziyorsa ne olmuş sesi? kate bush'u sevmez mi sanki... tecavüze uğrayıp susmamışsa başımızın üstüne konmamalı mı cesareti?

onun müziğini müzik yapan yaşanmışlığı işte. cornflake girl de tori, peder lucifer'a hal hatır soran sefil de... fırıncı için de şarkı yapar o, tanrı için de... bu yüzdendir ki samimiyeti sesiyle birleşince kulakların vazgeçilmezi oluyor, kalbe doluyor. anlaşılması güç sözleri ve metaforlarıyla muammalığını korusa da arada bir kapılarını sonuna dek dinleyicilerine açıyor.kah tamamen kavırlardan oluşmuş bir albüm yayınlıyor (strange little girls), kah yol hikayeleri yazıyor (scarlet's walk) ama hiçbir zaman "sıradan" olmuyor...

geçen yıl ülkemize de uğrayan tori, hayranlarını dili dışarıda göndermiştir konserden. ayrıca "caught a lite sneeze" şarkısı da şu hayatta en sevdiğim şarkılardan. bunun dışında "girl", "mr. zebra", "silent all these years" gibi şarkılarla tüylerimi diken diken eden, gözlerimi dolduran, gülümseten, göğsümü kabartan bu minik dünyaya sarfedilen övgüler hep yavan...

tori kalbi daha hızlı attırıranlardan, hareketleri yavaşlatanlardan. bir buz tanesi kadar soğuk, bir anne kadar sıcak olanlardan...

iyi ki varlardan, hep varolacaklardan...